1991թ. ապրիլի 30-ին Գետաշենը ընկավ:

Հայաստանում 20-րդ դարի 60-90-ական թվականներին հայ նկարիչների մի խումբ ներխուժեց դեկորատիվ կիրառական արվեստի՝ տեքստիլի ենթակայության տակ զարգացող միանգամայն նոր բնագավառ, որին Եվրոպայում ընդունված էր անվանել գոբելեն, այսինքն՝ պատի գորգ, որմնագորգ։ Որմնագորգն իրականում ինտերիերային պատի հարդարանք է։ Այն հիմնականում կատարվում է դասական հարթ տեխնիկայով, բրդյա, կիսաբրդյա, վուշե, բամբակյա թելերով (երբեմն զուգորդում են նաև այլ նյութեր): Կատարման տեխնիկայով այն կրկնում է հայկական գորգի, կարպետի, մաքրամեի և երբեմն էլ՝ ասեղնագործության ոճերը:

Վե՛ր կաց ու զա՛րկ, զա՛րկ ուժգին։ Զա՛րկ, երբ հալածում են քեզ:

Դու կթոթափես լուծը չարիքի, Արցախը ծախած թափթփուկին ժանտ, Ապիկարներին՝ արժան նզովքի, Կդատես դաժան ու կնետես բանտ:

Երկնքի տակ, երկրի վրա - մի Հայրենիք, Աշխարհի մեջ, աշխարհից դուրս՝ օր դռնփակ, Մի առավոտ, որ ապրում է տանիքի տակ, Մի հիշատակ, մի հոգնած տանկ, ու՝ մի տանիք։

Մեր ազգային կյանքը ծանրագույն կորուստ կրեց. հեռացավ մեծանուն մտավորականը, ազգային պայքարի երգիչն ու հայ ազգային-հեղափոխական երգերի անզուգական կատարող և մեկնաբան, հայոց ազատամարտի երգիչ ՍԱՀԱԿ ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ։

Թեքեյան կենտրոնի ցուցասրահում (Երեւան, Խանջյան 50) բացվեց տեսաբան, լրագրող, նկարիչ Լևոն Լաճիկյանի աշխատանքների անհատական ցուցահանդեսը՝ «Գյումրի և ավելին» խորագրով:

Սերունդների երգիչը, մեծ մարդը, ուղն ու ծուծով հայը, տիպար դաշնակցականը, ուսուցիչը, ավագ ընկերը, ազգային զարթոնքի շեփորահարը, բոլոր ժամանակներում ոգեշնչողն ու թև տվողը...

Լուսանկարի մեջտեղում գտնվող գերմանացի գեներալ Անտոն Դոստլերն առաջին բարձրաստիճան սպան էր Գերմանիայում, ով Երկրորդ համաշխարհայինի ավարտից հետո ԱՄՆ-ի ռազմական դատարանի կողմից դատապարտվեց մահապատժի։ Դա 1945 թվականի դեկտեմբերի 1-ն էր։ Իտալական Ավերսա քաղաքի մոտ նրան մահապատժի ենթարկեցին ռազմական հանցագործությունների համար։

ՏԱՊԱԼՎԵ՛Ց ՀԱՅ ՄՇԱԿՈՒՅԹԻ ԴԱՐԱՎՈՐ ԿԱՂՆԻՆ, ԱԶԳԱՅԻՆ ԵՐԳԻ ՇԵՓՈՐԱՀԱՐԸ, ՌԱԶՄԻ ՁԱՅՆԸ ԼՌԵ՛Ց…